Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Καραμέλα

Μήπως πρέπει κάποια στιγμή ν'αρχίσουμε να αναζητούμε την ουσία των πραγμάτων;
Κι αν ναι, ποια είναι η ουσία αυτή; Και που πρέπει να ψάξω να τη βρω; Κι αν δεν τη βρω;
Κι αν τη βρω και δεν την αναγνωρίσω;
Αδύνατον! Η ουσία -όποιας φύσεως κι αν είναι- σου φωνάζει από μακριά. Σου κάνει νεύμα να την πλησιάσεις. Έχει τη μυρωδιά καραμελωμένης ζάχαρης (δύσκολο να περάσει απαρατήρητη μια τέτοια μυρωδιά). Το αν θα τη γευτείς όμως είναι καθαρά δική σου επιλογή. Το θέμα είναι ένα και μόνο:
Σ'αρέσει η καραμέλα; Ή φοβάσαι μήπως λιγωθείς;
Θα μπεις στη διαδικασία να τη φτιάξεις ή φοβάσαι μην καείς;

--->Καραμέλα: Παρασκευάζεται υπομονετικά (ίσως και βασανιστικά), λιώνοντας ζάχαρη σε καυτό τηγάνι. Είναι έτοιμη όταν φτάσει τους 170οC. Η παρασκευή της θέλει ιδιαίτερη προσοχή καθώς τα εγκαύματα από καραμέλα είναι απ'τα πιο επώδυνα!

2 σχόλια:

  1. Μήπως ἡ οὐσία δὲν τραγουδάει μυρωδιές ἀλλὰ ἁπλῶς ζωογονεῖ ψυχές; Μήπως εἶναι δηλαδή ὄχι σὰν καραμελωμένο σιρόπι, ὄπως τὰ γυναικεῖα μάτια, ἀλλὰ σὰν γάργαρο νερό; Γιατί ἂν εἶναι ἔτσι, σὰν νερό, παντοῦ γύρω μας ἀπαρατήρητη, μᾶς ἐπιλέγει, δὲν τὴν ἐπιλέγουμε... ὅλοι μποροῦν νὰ τὴν δοῦν-ελάχιστοι νὰ τὴν παρατηρήσουν. Καὶ, πρίν ἀπ'ὅλα, τί στὸν κόσμο μπορεῖ νὰ συγκριθῇ σὲ γεύση στὴν ψυχή καὶ τὸ σῶμα μας μὲ ἕνα ποτῆρι καθαρό, δροσερό νερό ὄταν ἔχουμε κορακιάσει στὴν δίψα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καραμελενια μου.........
    εισαι απιστευτη για αλλη μια φορα....

    με γλυκαινουν τα ομορφα σου κειμενακια...


    η ουσια ειναι γυρω μας...παντου...μεσα μας....
    στο πιο υπεροχο ονειρο...στην πιο γαληνεμενη θαλασσα...
    στο πιο μαγευτικο ηλιοβασιλεμμα..
    στην πιο παρανοϊκη μας σκεψη...στο πιο βουβο κλαμα....στα παθη μας που δεν ξεστομιζουμε...στα μυστικα μας....στις ενοχες...στο γελιο μας...

    στην ψυχη μας....


    κι εσυ την βλεπεις παντοτε την ουσια....την αγγιζεις, την κρατας στα χερια σου...γλυκια μου κανελα...

    παρε απ το χερι τους αδυναμους ανθρωπους και φερε τους στο φως....

    ΑπάντησηΔιαγραφή