Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί σκέφτομαι τόσο πολύ. Όχι, δεν το λέω με την έννοια του ότι είμαι έξυπνη. Το λέω με την άλλη, την κακή, την εκνευριστική, αυτή που σε αναγκάζει να υπεραναλύεις τα πάντα χωρίς λόγο, χωρίς αιτία. Απλά επειδή είναι ο χαρακήρας σου έτσι, ή το έχεις συνηθίσει ή απλά είσαι πολύ εγωιστής για να το ξεφορτωθείς. Γιατί κάποιοι από εμάς έχουμε την κακιά συνήθεια να αναλύουμε τα πάντα, να σκεφτόμαστε πάντα τις συνέπειες (τι έγινε δηλαδή εάν δεν τις σκεφτούμε μια φορά; ), να βάζουμε όρους (εάν κάνω αυτό, θα ακολουθήσει αυτό). Γιατί το κάνουμε όμως; Από φόβο; Γιατί θέλουμε να ξέρουμε τις συνέπειες των πράξεών μας; Γιατί δεν απολαμβάνουμε απλά το τώρα; Μακάρι να μπορούσα να ξεφορτωθώ το "κουσούρι" της σκέψης για μια μέρα! Να ξυπνούσα και να μη σκεφτόμουν το μετά. Να μην υπήρχε.
Κάθε τι που πράττεις έχει και τις συνέπειες του. Συμφωνώ. Από αυτές όμως -θετικές ή αρνητικές- κάτι δεν έχεις να πάρεις; Ή μήπως κάνω λάθος; Και μετά από αυτό μου έρχεται στο μυαλό, εντελώς φυσικά, το εξής ερώτημα:
Γιατί λοιπόν να μην το απολαύσεις ; ;) http://www.youtube.com/watch?v=A7uaw8W5dnE&feature=related