Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί σκέφτομαι τόσο πολύ. Όχι, δεν το λέω με την έννοια του ότι είμαι έξυπνη. Το λέω με την άλλη, την κακή, την εκνευριστική, αυτή που σε αναγκάζει να υπεραναλύεις τα πάντα χωρίς λόγο, χωρίς αιτία. Απλά επειδή είναι ο χαρακήρας σου έτσι, ή το έχεις συνηθίσει ή απλά είσαι πολύ εγωιστής για να το ξεφορτωθείς. Γιατί κάποιοι από εμάς έχουμε την κακιά συνήθεια να αναλύουμε τα πάντα, να σκεφτόμαστε πάντα τις συνέπειες (τι έγινε δηλαδή εάν δεν τις σκεφτούμε μια φορά; ), να βάζουμε όρους (εάν κάνω αυτό, θα ακολουθήσει αυτό). Γιατί το κάνουμε όμως; Από φόβο; Γιατί θέλουμε να ξέρουμε τις συνέπειες των πράξεών μας; Γιατί δεν απολαμβάνουμε απλά το τώρα; Μακάρι να μπορούσα να ξεφορτωθώ το "κουσούρι" της σκέψης για μια μέρα! Να ξυπνούσα και να μη σκεφτόμουν το μετά. Να μην υπήρχε.
Κάθε τι που πράττεις έχει και τις συνέπειες του. Συμφωνώ. Από αυτές όμως -θετικές ή αρνητικές- κάτι δεν έχεις να πάρεις; Ή μήπως κάνω λάθος; Και μετά από αυτό μου έρχεται στο μυαλό, εντελώς φυσικά, το εξής ερώτημα:
Γιατί λοιπόν να μην το απολαύσεις ; ;) http://www.youtube.com/watch?v=A7uaw8W5dnE&feature=related
Μα τώρα πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι; Δεν χρειάζεται να αφορίσεις αυτό το μεγάλο δώρο που έχεις να σκέφτεσαι. Χρειάζεται απλώς να αναμορφώσεις τις σκέψεις σου, να σκέφτεσαι κάθε πιθανότητα απροκατάληπτα, καθαρά, ανεπηρέαστη από αρχές εθιμικού δικαίου ή αβάσιμες προσωπικές ανησυχίες, και να παίρνεις τις αποφάσεις σου με συναίσθηση ότι θα επιλέξεις κάτι ρισκάροντας ή στερούμενη κάτι άλλο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και εγώ στο γεγονός ότι είναι προτέρημα, έστω και αν είναι λίγο σπαστικό και εκνευριστικό με το να μην σου επιτρέπει να ανασάνεις στο σήμερα, στο τώρα. Επίσης θεωρώ, γιατί ανήκω κι εγώ σε αυτή την 'καταπληκτική' ομάδα ανθρώπων που υπεραναλύουν και τις δικές τους αλλά και των άλλων τις πράξεις ότι το κάνουμε από φόβο απέναντι στους άλλους, μας ενδιαφέρει πολύ, καλώς ή κακώς, πως θα φανούμε στους άλλους και η γνώμη τους για μας ίσως μετράει περισσότερο από ότι σε κάποιους άλλους ανθρώπους. Θα πω όμως ότι είναι απαραίτητο να το μετριάσεις ή έστω να το οδηγήσεις σε λογικά πλαίσια. λατρεύω τα γλυκά στο τέλος των άρθρων σου, καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις συμβουλές και τα όμορφα σχόλια!:)
ΑπάντησηΔιαγραφή