Τούρτα '' Όπερα ''

Και όμως κάποιες φορές πρέπει να καθήσεις και να περιμένεις.
Ναι. Κάνοντας τίποτα, απλά να περιμένεις. Γιατί όσο κι αν κάποιοι υποστηρίζουν ότι την τύχη μας εμείς τη δημιουργούμε και την καθορίζουμε -δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν πρεσβεύω αυτήν την άποψη-, κάποιες φορές, σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να κάνουμα κάτι, απλά να έχουμε υπομονή. Κι αν εξαντληθεί αυτή, τότε είναι η στιγμή που δεν πρέπει να λυγίσουμε και επιβάλλεται να διατηρήσουμε την ελπίδα. Κάποιες φορές δεν έχουμε άλλη εναλλακτική είτε μας αρέσει είτε όχι. Πέφτουμε στην ανάγκη (μήπως μαρτύριο?) της αναμονής και τότε οι μέρες περνούν βασανιστικά και εκνευριστικά αργά μέχρι να έρθει Η στιγμή ' εκείνη που θα μας κάνει να ξαναχαμογελάσουμε.
Κι αν περιμένω άδικα? Κι αν δεν έρθει ποτέ? Δεν ξέρω τι να απαντήσω σ'αυτές τις ερωτήσεις... Ξέρω όμως -ή τουλάχιστον θέλω να ελπίζω- πως ό,τι μας αξίζει έρχεται κάποια στιγμή.
Όχι??

--->Τούρτα ''Όπερα'': Μια απ'τις πιο μπελαλίδικες τούρτες τεχνικά. Έχει τη γεύση καφέ. Για να παρασκευαστεί έχει πολλά στάδια που πρέπει να εκτελεστούν και η παρασκευή της είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα. Όταν γίνει, άλλον τόσο χρόνο χρειάζεται για να παγώσει. Το θέμα εδώ είναι το εξής: πόσο μπορείς να περιμένεις για να γευτείς ''έναν καφέ''?